دعایت می کنم

دعایت می کنم، عاشق شوی روزی
بفهمی زندگی بی عشقنازیباست
دعایت می کنم با این نگاه خسته، گاهی مهربان باشی
به لبخندیتبسم را به لب های عزیزی هدیه فرمایی
بیابی کهکشانی را درون آسمان تیره شبها
بخوانی نغمه ای با مهر
دعایت می کنم، در آسمان سینهات
خورشید مهری رخ بتاباند
دعایت می کنم، روزی زلال قطرهاشکی
بیاید راه چشمت را
سلامی از لبان بسته ات، جاری شود بامهر
دعایت می کنم، یک شب تو راه خانه خود گم کنی
با دل بکوبی کوبهمهمانسرای خالق خود را
دعایت می کنم، روزی بفهمی با خدا
تنها به قدریک رگ گردن، و حتی کمتر از آن فاصله داری
و هنگامی که ابری، آسمان را بازمین پیوند خواهد داد
مپوشانی تنت را از نوازش های بارانی
دعایت میکنم، روزی بفهمی

گرچه دوری از خدا، اما خدایت با تو نزدیک است
دعایتمی کنم، روزی دلت بی کینه باشد، بی حسد
با عشق، بدانی جای او در سینه هایپاک ما پیداست
شبانگاهی، تو هم با عشق با نجوا
بخوانی خالق خودرا
اذان صبحگاهی، سینه ات را پر کند از نور
ببوسی سجده گاه خالق خودرا
دعایت می کنم، روزی خودت را گم کنی
پیدا شوی در او
دو دستخالیت را پرکنی از حاجت و
با او بگویی:

بی تو این معنای بودن، سخت بیمعناست
دعایت می کنم، روزی
نسیمی خوشه اندیشه ات را
گرد و خاکغم بروباند
کلام گرم محبوبی
تو را عاشق کند بر نور
دعایت میکنم، وقتی به دریا می رسی
با موج های آبی دریا به رقص آیی
و از جنگل،تو درس سبزی و رویش بیاموزی
بسان قاصدک ها، با پیامی نور امیدیبتابانی
لباس مهربانی بر تن عریان مسکینی بپوشانی
به کام پرعطش، یکجرعه آبی بنوشانی
دعایت می کنم، روزی بفهمی
در میان هستی بی انتهاباید تو می بودی
بیابی جای خود را در میان نقشه دنیا
برایت آرزودارم
که یک شب،یک نفر با عشقدر گوش تو
اسم رمز بگذشتن ز شب، دیدارفردا را به یاد آرد
دعایت می کنم، عاشق شوی روزی
بگیرد آنزبانت
دست و پایت گم شود
رخساره ات گلگون شود
آهسته زیر لببگویی، آمدم
به هنگام سلام گرم محبوبت
و هنگامی که می پرسد ز تو، نامو نشانت را
ندانی کیستی
معشوق عاشق؟
عاشق معشوق؟
آری،بگویی هیچ کس
دعایت می کنم، روزی بفهمی ای مسافر، رفتنی هستی
ببندیکوله بارت را
تو را در لحظه های روشن با او
دعایت می کنم ای مهربانهمراه
تو هم ای خوب من
گاهی دعایم کن